Οισοφάγος Μπάρρετ (Barrett)

Σε ορισμένες περιπτώσεις η φυσιολογική επικάλυψη του οισοφάγου (πλακώδες επιθήλιο) αντικαθίσταται από επικάλυψη παρόμοια με του στομάχου (κυλινδρικό επιθήλιο). Η αλλοίωση αυτή ονομάζεται οισοφάγος Μπάρρετ (Barrett) και έχει παρατηρηθεί σε άτομα που πάσχουν από χρόνια γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση. Η σημασία της βλάβης είναι ότι θεωρείται προ-καρκινωματώδης. Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό 0.5-1% ανά ασθενή/έτος παρουσιάζει ανάπτυξη αδενοκαρκινώματος του οισοφάγου.

Όλοι οι ασθενείς με γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση δεν παρουσιάζουν ανάπτυξη οισοφάγου Μπάρρετ. Η συχνότητα ανάπτυξης υπολογίζεται περίπου στο 10% των ασθενών. Εκτός της χρονιότητας της παλινδρόμησης, άλλοι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου θεωρούνται το κάπνισμα ακόμη και για αρκετό διάστημα μετά τη διακοπή, χρήση αλκοόλ, έναρξη της παλινδρόμησης σε νεώτερη ηλικία και το άρρεν φύλο.

Επίσης η σημασία της βλάβης αυξάνει αναλόγως της έκτασης που καταλαμβάνει στον οισοφάγο. Όσο μεγαλύτερη είναι η έκταση της τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος εξαλλαγής.

Λόγω της σοβαρότητας της πρόγνωσης, ο οισοφάγος Μπάρρετ απαιτεί χρόνια παρακολούθηση. Η οισοφαγική παλινδρόμηση πρέπει να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά και θα πρέπει να γίνονται γαστροσκοπήσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με λήψη βιοψιών ανάλογα με την περίπτωση.

Η δίαιτα στην περίπτωση του οισοφάγου Μπάρρετ είναι η ίδια με αυτή της γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης.

Πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να αποφεύγονται:

  • Τηγανητές ή λιπαρές τροφές
  • Σοκολάτα
  • Αλκοόλ
  • Καφές
  • Αεριούχα ποτά (μπύρα, γκαζόζα κλπ)
  • Οξινοι χυμοί (λεμονάδα, πορτοκαλάδα)
  • Σάλτσα ντομάτας
  • Κέτσαπ
  • Μουστάρδα
  • Ξύδι
  • Ασπιρίνη και αντιφλεγμονώδη φάρμακα (π.χ. Voltaren, Mesulid, Ponstan, Xefo κλπ)

Η ανάπτυξη του καρκίνου συνήθως ακολουθεί μία χρόνια διαδικασία, κατά τη διάρκεια της οποίας μπορεί να παρατηρηθούν ανησυχητικές αλλαγές (δυσπλασία) στις βιοψίες που λαμβάνονται. Ετσι μπορει να προγραμματισθεί έγκαιρα η αντιμετώπιση των επιπλοκών και να προληφθεί η εξέλιξη σε αδενοκαρκίνωμα.

Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές και μη-χειρουργικές μέθοδοι αντιμετώπισης του προβλήματος. Αν είστε πάσχων, θα πρέπει να συζητήσετε με το γιατρό σας για την επιλογή της καταλληλότερης μεθόδου.