Στενώσεις

Σε πολλές περιπτώσεις δημιουργούνται στενώσεις στο πεπτικό σύστημα, οι οποίες περιορίζουν την διαβατότητα του περιεχομένου και οδηγούν σε απόφραξη. Οι στενώσεις μπορεί να είναι αποτέλεσμα χρόνιας φλεγμονής, ελκών, όγκων, φαρμακευτικής δράσης ή χειρουργικών επεμβάσεων. Αντιστοίχως μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.

Στο στομάχι για παράδειγμα, ελκη ή χρόνια γαστρίτιδα μπορεί να δημιουργήσουν στένωση του πυλωρού, με αποτέλεσμα εμέτους. Αντιστοίχως η γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση στον οισοφάγο δημιουργεί στενώσεις και δυσκολία στην κατάποση της τροφής. Στα χοληφόρα μπορεί να δημιουργηθεί ίκτερος ενώ στο παχύ ή λεπτό έντερο, ειλεός.

Ο αιτιολογικός μηχανισμός των στενώσεων είναι συνήθως η δημιουργία ουλής, πράγμα που αποκλείει την αυτόματη ίαση. Επιπλέον η στένωση επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση τους γίνεται είτε με συντηρητικό είτε με χειρουργικό τρόπο. Ο συντηρητικός περιλαμβάνει τη χρήση πλαστικών στεντ αυξανόμενης διαμέτρου στα χοληφόρα, πλαστικών βιοδιασπώμενων (biodegradable) στεντ στον οισοφάγο, ή μόνιμων μεταλλικών στεντ αν η αιτία είναι κακοήθης. Σε καλοήθεις περιπτώσεις συχνά επιχειρείται διαστολή με ειδικό μπαλόνι διαστολής του οργάνου. Σ’ αυτή την κατηγορία εμπίπτουν η αχαλασία ή η πεπτική στένωση του οισοφάγου, η πυλωρική στένωση από νόσο πεπτικού έλκους, η μετεγχειρητική στένωση του παχέος ή του οισοφάγου κλπ.