Πολυπεκτομή

Οι πολύποδες είναι υπερτροφικά μορφώματα του πεπτικού συστήματος. Εμφανίζονται με διαφορετική συχνότητα στα περισσότερα τμήματα του πεπτικού συστήματος. Εχουν διάφορα σχήματα: μερικοί έχουν μίσχο και μοιάζουν με μανιτάρι, μερικοί μοιάζουν με κουνουπίδι ενώ άλλοι είναι επίπεδοι και μοιάζουν με χαλί, προεξέχοντας ελάχιστα από το τοίχωμα, πράγμα που κάνει τον εντοπισμό τους δύσκολο.

Γιατί δημιουργούνται

Τα αίτια ποικίλλουν αλλά πλην της κληρονομικότητας έχουν αναγνωρισθεί η χρόνια φλεγμονή ή ερεθισμός από κάποιες τροφές ή καπνό και αλκοόλ, η χρόνια δυσκοιλιότης, o σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία κλπ. Στο παχύ έντερο διακρίνονται σε αδενωματώδεις, οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία των προ-καρκινωματωδών πολυπόδων, σε οδοντωτούς και υπερπλαστικούς.

Οι πολύποδες έχουν συνδεθεί στο υποσυνείδητο πολλών ανθρώπων με τον καρκίνο, επειδή όντως κάποιοι μπορεί να έχουν τη δυνατότητα εξαλλαγής σε κακοήθεια. Οι περισσότεροι τύποι πολυπόδων είναι ευτυχώς καλοήθεις και δεν έχουν τέτοια προοπτική. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε βέβαιοι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, για την μελλοντική πιθανότητα εξαλλαγής. Έτσι συνήθως επιχειρείται η αφαίρεση ή ο καυτηριασμός τους, όταν εντοπίζονται κατά τη διάρκεια ενδοσκόπησης.

Αφαίρεση

Ο τρόπος αφαίρεσης ποικίλλει αναλόγως της θέσης τους, του σχήματος, του μεγέθους και της προοπτικής για κακοήθεια. Η λήψη φαρμάκων που επηρεάζουν την πήξη του αίματος πρέπει να διακοπεί μερικές ημέρες νωρίτερα η πρέπει να αντικατασταθούν από άλλα πιο συμβατά με την επέμβαση. Οι πολύποδες μπορεί να αποκοπούν με πολυπεκτόμο, να καταστραφούν με διαθερμία ή argon plasma, να γίνει βλεννογονεκτομή (endoscopic mucosal resection – EMR ή endoscopic submucosal disection – ESD) ή τέλος να αφαιρεθούν χειρουργικά.

Αν η αφαίρεση γίνει μέσα σε υγιή όρια, η πιθανότητα υποτροπής είναι ελάχιστη. Παρ’ όλα αυτά ο ασθενής πρέπει να μπει σε κάποιο πρόγραμμα ενδοσκοπικής εποπτείας/παρακολούθησης, διότι υπάρχει πιθανότητα δημιουργίας πολυπόδων σε άλλα σημεία.