Ηπαρ και αλκοόλ

Η χρόνια κατανάλωση αλκοολ μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στο ήπαρ. Το σχετικά ασφαλές όριο κατανάλωσης για τις γυναίκες είναι ένα ποτό και τους άνδρες είναι δύο ποτά την ημέρα. Σαν “ένα ποτό” θεωρείται ένα ποτηράκι κρασί, ένα σφηνάκι ή ένα συνηθισμένο ποτήρι μπύρα.

Το αλκοόλ που καταναλώνεται, μεταφέρεται στο ήπαρ και εκεί καταστρέφεται. Στη διάρκεια αυτής της διάσπασης του αλκοόλ στο ήπαρ δημιουργούνται τοξικά προϊόντα και το ήπαρ μπορεί να υποστεί βλάβη. Η βλάβη αυτή διαφέρει τόσο από άνθρωπο σε άνθρωπο, όσο και από τους άντρες στις γυναίκες. Η ποσότητα της κατανάλωσης, η συχνότητα, συνυπάρχουσες παθήσεις (χρόνια ηπατίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης κλπ) αλλά και γενετική προδιάθεση (την οποία συνήθως δεν γνωρίζουμε) παίζουν σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Έτσι κάποιος που μεταβολίζει (καταστρέφει) το αλκοόλ γρήγορα, χρειάζεται προφανώς μεγαλύτερες ποσότητες αλκοόλ προκειμένου να υποστεί ηπατική βλάβη.

Εάν τα τοξικά προϊόντα απομακρυνθούν γρήγορα, η βλάβη είναι μικρή και αναστρέψιμη. Σε χρόνια κατάχρηση όμως μπορούν να προκληθούν τρεις παθήσεις: Αλκοολική λιπώδης διήθηση, αλκοολική ηπατίτις, αλκοολική κίρρωση ήπατος.

Συμπτώματα

Η αλκοολική λιπώδης διήθηση συνήθως δεν συνδέεται με συμπτώματα. Εάν υπάρχουν, μπορεί να περιλαμβάνουν γενικευμένη αδυναμία, καταβολή, δυσφορία στο δεξιό υποχόνδριο κ.α. Αποτελεί μία πρώιμη και σε πολλές περιπτώσεις αναστρέψιμη νόσο. Τα ηπατικά τεστ εκτός από τις τρανσαμινάσες, είναι συνήθως φυσιολογικά.