Χολοκυστίτις

Χολή είναι το κίτρινο υγρό που παράγεται στο ήπαρ και χρησιμεύει για την πέψη (χώνεψη) των λιπαρών τροφών. Το υγρό αυτό αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη, ένα σακουλάκι έξω από το ήπαρ, μέχρι να έλθει η στιγμή να χρησιμοποιηθεί. Στη λαϊκή γλώσσα “χολή” ονομάζεται η χοληδόχος κύστη, πράγμα που είναι λάθος και οδηγεί σε παρανοήσεις.

Χολοκυστίτις ως εκ τούτου είναι η φλεγμονή ης χοληδόχου κύστης (ΧΚ). Συνήθως οφείλεται στην παρουσία χολολίθων. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και χωρίς λιθίαση (αλιθιασική χολοκυστίτιδα). Ο κυριότερος παθογενετικός μηχανισμός είναι η απόφραξη του αυχένα της ΧΚ από λίθο. Η στάση της χολής προκαλεί καταστροφή του βλεννογόνου και ενεργοποίηση της φλεγμονής.

Συμπτώματα

Ο πόνος με χαρακτήρα κωλικού είναι το κύριο χαρακτηριστικό στο 75% των ασθενών. Καθώς η φλεγμονή επεκτείνεται, εμφανίζεται ναυτία και έμετος, πυρετός μέχρι 39⁰C και μέτριος ίκτερος. Αν ο πυρετός φτάσει σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, μπορεί να σημαίνει και ρήξη της ΧΚ. Κλινικά υπάρχει ευαισθησία στην ψηλάφηση στο δεξιά κάτω από τα πλευρά και είναι πιθανό να ψηλαφάται διογκωμένη η ΧΚ.

Στις εργαστηριακές εξετάσεις, η αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων και των πολυμορφοπυρήνων, η αύξηση των τρανσαμινασών και της αλκαλικής φωσφατάσης και η μέτρια αύξηση της χολερυθρίνης είναι τα κυριότερα αιματολογικά και βιοχημικά ευρήματα. Υπάρχει επίσης αύξηση των δεικτών της φλεγμονής (ΤΚΕ,CRP).

Το υπερηχογράφημα είναι η πλέον ειδική εξέταση για τη διάγνωση της χολοκυστίτιδας και θα δείξει την παρουσία χολολίθων. Η αξονική είναι χρήσιμη στην ανάδειξη τυχόν επιπλοκών, ενώ η μαγνητική χολαγγειοπαγκρεατογραφία (MRCP) όταν υποψιαζόμαστε χοληδοχολιθίαση.